Recht voor ú

Het Fonds voor Medische Ongevallen, een falend fonds ?

Bij wet van 31 maart 2010 werd het Fonds voor de Medische Ongevallen opgericht. Het Fonds zou een gratis, snelle en laagdrempelige procedure voorzien voor personen die het slachtoffer zijn geworden van een medisch ongeval. 10 jaar na de inwerkingtreding van het Fonds blijkt evenwel het tegendeel. Zoals in de recente reportage van Pano, spreekt men ook wel van ‘het falend Fonds’. Thans wordt immers slechts bij 1 op de 10 aanvragen door het Fonds een schadevergoeding toegekend aan het slachtoffer. Het Fonds beschikt evenwel over voldoende financiële middelen om schadevergoedingen aan slachtoffer van een medisch ongeval toe te kennen. Waar wringt het schoentje dan wel?

Enkele pijnpunten

Ieder persoon die het slachtoffer is geworden van een medisch ongeval kan een aanvraag indienen bij het Fonds voor de Medische ongevallen.

Het begrip medisch ongeval in de zin van de wet van 31 maart 2010 omvat zowel een medisch ongeval met aansprakelijkheid (MOMA) als een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid (MOZA).

Dit maakt dat personen die sinds 2 april 2010 het slachtoffer zijn geworden van een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid ook aanspraak kunnen maken op een schadevergoeding.

Een gerechtelijke procedure is immers enkel mogelijk in het geval de aansprakelijkheid in hoofde van de zorgverlener betrokken is.

Het Fonds voor de Medische ongevallen heeft dus een deur geopend naar de vergoeding van slachtoffers van medische ongevallen zonder dat de aansprakelijkheid van de zorgverlener betrokken is.

Of en wanneer de personen die een aanvraag bij het Fonds indienen een schadevergoeding ontvangen, is evenwel niet eenduidig.

Het grootste pijnpunt omvat de doorlooptijd van een procedure bij het Fonds.

Art. 21 van de wet bepaalt dat het slachtoffer binnen een termijn van 6 maanden vanaf de aanvraag een met reden omkleed advies van het Fonds ontvangt.

In de praktijk zien we dat in nog geen enkel dossier binnen de vooropgestelde termijn een eindadvies werd bekomen. Meer nog, in de praktijk loopt de termijn van een procedure bij het Fonds als snel op tot 4 jaar.

Aangezien de wet niet voorziet in een sanctie bij de overschrijding van de voorgeschreven termijn van 6 maanden, dient het slachtoffer lijdzaam af te wachten.

Bovendien vereist de wet dat bij een MOZA abnormale schade werd veroorzaakt. Art. 2.7 ° omschrijft het begrip ‘abnormale schade’ als volgt “de schade is abnormaal wanneer ze zich niet had moeten voordoen rekening houdend met de huidige stand van de wetenschap, de toestand van de patiënt en zijn objectief voorspelbare evolutie.”

Ervaring leert ons dat het Fonds het begrip ‘abnormale schade’ enorm strikt interpreteert waardoor men slechts in uitzonderlijke gevallen voldoet aan de vooropgestelde vereisten om aanspraak te kunnen maken op een schadevergoeding.

Zal het Fonds haar doel toch nog bereiken?

Eén lichtpunt: directeur van het Fonds, Mia Honinckx, heeft in de reportage van Pano toegegeven dat het begrip ‘abnormale schade’ in het verleden te strikt geïnterpreteerd werd en het Fonds mede door de geldende rechtspraak naar een soepelere interpretatie ervan neigt.

Zal ‘het falend Fonds’ dan toch nog haar doel bereiken?

Meer informatie?

Bent u het slachtoffer geworden van een medisch ongeval met of zonder aansprakelijkheid en wenst u geïnformeerd te worden over de mogelijke stappen die u kan ondernemen om een schadevergoeding te bekomen?

Advox Advocaten helpt u hier graag bij verder.

Hebt u een vraag over deze blog of wenst u een advies te bekomen, contacteer ons dan via secretariaat@advox.be of 03/633.30.77.